Dia - Satu

S

atu

I live a positive life. Tue yang selalu aku katakan kepada diri ku. Tapi sejak 3 4 bulan nie, hidup aku sama saje. Bangun tido, mandi, hisap rokok, lunch, lepas tue lepak Starbuck atau maner maner yang aku boley online. Tue je la keje aku skang sejak menganggur.

Masuk hari nie dah 3 bulan aku menganggur, dah nak masuk 4 bulan pun. Semua ingat yang aku berenti keje sebab aku tak tahan dengan stress kat tempat keje. Tapi bagi yang tau cerita sebenar, ada sebab lain.  Hanya Joe, Farhan dan Abang Kamahl je yang tau cerita sebenar. Dan mereka paham. 

Aku mula mengenali Khai setelah diperkenalkan oleh Abang Kamahl. Abang angkat aku selama 10 tahun. Pada mulanya abang Kamahl hanya mengajak Khai berjumpa aku setelah aku habis SPM. Ketika itu, niat hati nak enjoy la, tue yang ajak abang Kamahl jumpe tue. Tak sangka lak dia bawak kawan. Katanya junior semasa di university dulu. Hehehe. Aku dengan abang Kamahl memang rapat sangat. Aku sayangkan dia. Dari situ aku dan Khai mula berkenalan.

Khai seorang yang tinggi, hensem dan baik. Murah dengan senyuman. Pendek kata cair la tengok dia. Hahaha, masa tue memang aku dah jadi seorang gay. Tak perlulah aku ceritakan sekarang bagaimana semua tue terjadi, cukup la untuk aku beritahu yang abang Kamahl ada kaitan dengan semua itu. And I thank him for that.

2 hari selepas keluar bersama abang Kamahl dan Khai, abang Kamahl mengajak ku pergi ke KLCC, katanya ingin mencari beberapa helai baju baru. Aku on jer. Yer la lagipun aku baru habis SPM, tak kene pergi PLKN lak, so aku free jer. Tak ku sangka pulak yang Khai ikut sekali. Huhuhu seronok rasa hati bila nampak muka die. Yer la, hensem wei. Cair tau. Tapi tau2 je la kan bila baru kenal kenal nie, aku agak sombong sedikit jadi perhatian ku ku tumpukan kepada abang Kamahl jer.

“Abg, try baju nie bang, adek rase cam best jer klu abang pakai”

“Erm, ok kot, cuba acukan ke badan Khai, badan Khai ngan abang pun same je saiz.”

“Ok. Awak, boley tolong berdiri jap tak, saya nak acukan baju.” Kata ku, sedikit kekok. Huhuhu padahal dalam hati berbunga dah nie.

“Hehehe, smart smart” ngomel ku lagi setelah mengacukan baju tersebut di badan Khai.

“Smart baju ker smart orang nyer?” usik abang melihat aku mengacukan baju di badan Khai.

“No comment... Suke ye awak”

“Hahahaha” gelak Khai. “Saya amik la baju nie bang”

“Abang ok jer. So adek pilih satu lagi untuk abang. Khai pegi la cuba baju tue, tengok size muat ke tak”

Khai pun berlalu pergi mencuba baju yang ku pilih. “Kenapa tak bagitau adek yang Khai ikut sekali?” tanya ku.

“Saje, abang tau yang adek suka kat dia, just segan2 je kan.”

“Mandai mandai je kan abang berspekulasi.”

“Ala, abang dah kenal adek lama la, abang tau sangat taste adek nie. Lagipun, kalau adek nak tau, Khai yang ajak sebenarnye kuar hari nie, dan die suh abang ajak adek skali. I think he likes you.”

“Yo lah, abg tak kesah ker? Selama nie abang  control betul ngan sapa yang adek kawan kan.”

“Abang  tau yang Khai tue budak baik, so sebab tue abang  tak kesah korang kawan.”

Hehehehe. Habis saja shopping kami berlalu pergi untuk lunch. Dan sedang menjamu selera, aku secara spontan cakap “Khai, nak no telefon leyh? Boleh kita borak-borak. So tak payahlah awak mintak abang Kamahl ajakkan saya keluar lagi lepas nie. Awak ajak je terus. Kalau saya free, saya ikut.”

Khai hanya tergamam, mukanya yang putih mula menjadi merah, tanda darah menderu-deru naik akibat malu apabila tembelangnya mengajak aku keluar melalui abang Kamahl pecah.

“Bagi je la. Adek abang  nie mmg direct, so lain kali Khai ajak je terus”

“Huhuhuhu, ok, 012-5567***” kulihat Khai memandang abang Kamahl seolah-olah mahu menyatakan “kenapa abang bagitau?”

“Ok, thanks.”

Semenjak dari itu kami selalu berhubungan, well, it tooks us quite a while gak la. Lepas 3 4 hari selepas shopping bersama tue baru Khai menghubungiku. Dia menghantarkan MMS dirinya memakai baju yang kupilih. Katanya, “I look great in this. Thanks”

“Glad that you like it. Maybe lepas nie kita boley kuar2 lagi cam arie tue”

“Sure, dat sounds like a great plan. Anyway, sy rs sy x perknlkan diri dgn proper lg kat awk kan. Sy Khairul ****** Johari. Bly pgl Khai jer”

“Owh, sy Khairul ******* Irwandy. Bly pgl Ezra. Tp I think u know kot, msti abg dah byk citer kan.”

“Ada la skt2. Katanya awk adek kesayangan dia.”

“Hehehe, aah dan dia pun abg kesayangan sy. Cerita la psl diri Khai.”

“Erm, ap yg awk nak tau?”

“Ape2 aje, yang awk selesa nak kongsikan.”

“Khai anak tunggal, junior abg Kamahl sms di Cardiff dulu, membesar di Damansara. Erm, ap lagi yek. Owh, skang sy dah bkerja di KL. Baru setahun.”

“Ooo. Sy lak anak bongsu, so agak manja. Lahir di KL, membesar di Perak dan kembali balik ke KL beberapa tahun lepas. And baru je pas abis SPM”

“Huhuhu, sy tau.”

“Huh? Tau aper?”

“Tau yang awk nie manja, tengok ms dengan abg Kamahl pun dah tau”

“Hehehe, tau tak apa.”

“So lepas nie ape plan? Dah pikir dah nak study maner?”

“Belom... malasnyer... ingat nak apply jer aper2, then maner2 yang rasa cam best, accept la.”

“Boley plak cam tue.”

“Hehehehe, boley jer.” Kata ku.

“Ok la awk, sy nak tido dah nie. Dah lewat pun, lagipun esok awk keje kan, kang bangun lambat lak. Gud nite.” sambung ku lagi.

“Ok then, selamat malam awk.”